Rozdział 6

~Harry~

- Dobra koniec kłótni.

- Ale Liam...

- Uspokójcie się. Kat już dawno was nie słucha, poszła przed chwilą z Niall'em do domu.

- Dobra to ja idę jej pomóc w malowaniu ścian.

- Harry wszyscy mają zakaz wejścia. I tak Ci nie uda się, bo zamknęła drzwi.

- To teraz czekamy, co ona zrobi.

Wszedłem do środka i poszedłem do salonu. Na kanapie siedział Zayn, który oglądał jakiś film. Usiadłem na fotelu i zrobiłem to samo.

*4 godziny później*

Kat jeszcze nie wychodziła z pokoju. Mam nadzieję, że wszystko jest dobrze.

~Kat~

Nareszcie! Mój pokój jest gotowy. Ciuchy w garderobie, ściany pomalowane i wszystko na swoim miejscu.

Wzięłam 5 minutowy prysznic, ubrałam się i wyszłam z pokoju. Każdy siedział w salonie i oglądał horror. Najbliżej schodów siedział mój brat i oczywiście się bał. Serio o 20 oglądać horror i się bać. Postanowiłam ich przestraszyć. Podeszłam do fotelu Harry'ego. Kiedy pojawiła się straszna scena wyskoczyłam.

- Buuuu.

Każdy zaczął krzyczeć. A ja stałam i się śmiałam.

- To, co dalej będziecie wrzeszczeć czy idziecie zobaczyć mój pokój.

- Idziemy!

- A my się Kat policzymy.

- Aaaa... Już się boję.

- I masz racje.

- Ale to był sarkazm. Dobra chodźmy na górę.

Weszliśmy po schodach. Drzwi do mojego pokoju były ostatnie po prawej stronie. Na przeciwko mnie miał Niall, obok niego Harry, a później Louis. Po przeciwnej stronie Liam i Zayn. Otworzyłam mój pokój i jako pierwsza weszłam do środka. To samo zrobili chłopaki.

I CZĘŚĆ POKOJU

II CZĘŚĆ POKOJU

Garderoba (zamiast szpilek są trampki)

- Wow.

- Kat, czemu mi nie mówiłaś, że malujesz.

- Bo tak. 

- Fajny masz ten pokój.

- Dzięki braciszku. A teraz chodźcie do drugiego.

Zrobiłam tam sobie miejsce gdzie mogę grać na gitarze i malować. Muszę jeszcze zamówić sobie fortepian.

Otworzyłam kolejne drzwi i tym razem chłopaki weszli pierwsi. Na każdej ścianie były namalowane różne postacie: Spiderman, Batman, Superman itd. Jedną ścianę pomalowałam w bohaterów Toy Story. Była to moja ulubiona bajka z dzieciństwa.

- Aaaa moja ściana!

- Mi też się najbardziej podoba Liam.

- Lubisz Toy Story?

- Kiedyś codziennie oglądałam.

- Tak, a ja nie mogłem nic, bo zawsze dostawałem pilotem.

- Wiesz Harry, że się ze mną nie zaczyna.

- Wiem, wiem - zaczął dzwonić mój telefon.

- Zaraz do was wracam.

Weszłam do pokoju i odebrałam.

- Hej młoda.

- Cześć idioto.

- Czemu idioto.

- Nie wiem. Tak jakoś.

- O widzę, że ktoś ma dobry humor.

- A żebyś wiedział, że tak.

- Kiedy będziesz w Londynie? Chciałbym się znowu z Tobą zobaczyć.

- Teraz jestem.

- Jak to?

- Mieszkam z taką piątką debili.

- Słyszeliśmy!

- Mieliście słyszeć.

- To, co jutro do mnie wpadasz?

- Jasne. O której?

- Może koło 11. Zjemy po południu obiad na mieście.

- Okej. To do zobaczenia.

- Pa.

Rozłączyłam się i poszłam spowrotem do chłopaków. Patrzę, co robią, a oni!! Oglądają moje obrazy. Serio! Nie mogli się, chociaż zapytać. Wrrr.

- Przeszkadzam wam?

- Masz talent do malowania.

- Wiem, ale pytam się czy przeszkadzam. Może byście się, chociaż zapytali czy możecie zobaczyć obrazy.

- Oj nie obrażaj się znowu.

- Ty się Tomlinson do mnie nie odzywaj. A teraz, jeśli możecie to wyjdźcie, bo chcę iść spać.

- Wybierasz się gdzieś jutro?

- Tak idę się z przyjacielem spotkać. A ty Harry wiesz dokładnie, z kim.

- Nie pozwalam Ci się z nim widywać.

- Mam to w dupie. Zawsze mogę się od was wyprowadzić. U niego w domu mam swój pokój.

- I myślisz, że Ci pozwolę.

- Nie masz wyjścia. Nie jesteś moim opiekunem. W dodatku jestem pełnoletnia. A teraz jeśli możecie to wyjdźcie.

Chłopaki wyszli, a mi się szczerze nie chciało spać. Wzięłam moją gitarę i zaczęłam grać Damian Skoczyk "Zmiana". Znam polski dzięki koledze, który kiedyś mieszkał w Holmes Chapel, a pochodził z Polski. Jednak musiał wracać do rodzinnego kraju.

Kiedy skończyłam rozległy się brawa. Ugh znowu się nie posłuchali.

- Nie wiedziałem, że masz taki talent.

- Bo nie mam.

- Masz. Nawet większy niż Harry - powiedział mi Lou.

- Yhym. Jasne.

- Kat, czemu nigdy nie powiedziałaś rodzicom, że grasz, śpiewasz i malujesz - oczywiście swoje trzy grosze musiał dodać Hazz.

- Bo chciałam chociaż trochę normalnie żyć. Gdyby wiedzieli to by mnie wszędzie zabierali, żebym pokazywała to. A tak mam przynajmniej spokój.

- Ale wiesz, że my nie damy Ci spokoju.

- Nie musicie mi pomagać. Ktoś inny się tym zajął pół roku temu.

- Kto?

- Niedługo się dowiecie. A teraz przepraszam idę wziąć prysznic.

- Ej, a w jakim to było języku?

Koszulka Kat

- Polskim, a co?

- Skąd Go znasz?

- W Holmes Chapel mieszkał kiedyś jeden chłopak z Polski. Zaprzyjaźniłam się z nim i nauczył mnie tego języka.

Odłożyłam gitarę i poszłam do garderoby po moją piżamę. Zamknęłam się w łazience i rozebrałam. Weszłam pod prysznic i zaczęłam się myć. Włosy umyłam moim truskawkowym szamponem. Spłukałam się i wyszłam. Ciało wytarłam ręcznikiem, założyłam piżamę(duża koszulka i spodenki), włosy zostawiłam rozpuszczone i wyszłam z łazienki. Położyłam się do łóżka i od razu Morfeusz zabrał mnie do siebie.

___

Okej oto nowy rozdział ;3 Kolejny może jutro jak wrócę ze szkoły ;**